I dag har me sett fleire spirer på desse grøne voks-stubbane me planta for nokre veker sidan.
Tenk at ein kan bli så glad over noko så smått!
Men sånn er det, det kan nok alle som dyrker skrive under på. Om ikkje anna så kjennest det som at ein i alle fall må ha gjort noko rett, når ein ser dett første teiknet til liv og vokster.
Ennå er det langt fram før me ser om drueplantane trivest godt nok til at dei held fram med å vekse seg store og friske.
